4 Nisan 2007 Çarşamba

UYAN ÖLÜM UYANDIRMADAN !!!

Aklı başında olan insan, ne dünya işlerinden kazandığına sevinir ve ne de kaybettiği şeye mahzun olur. Zira dünya durmuyor, gidiyor. İnsan da beraber gidiyor. Sen de yolcusun. Sen de gidiyorsun.

Bak, ihtiyarlık şafağı, kulakların üstünde doğmuştur. Başının yarısından fazlası beyaz kefene sarılmış. Vücudunda yerleşmeye niyet eden hastalıklar, ölümün keşif kollarıdır.

Bununla beraber, ebedî ömrün önündedir. O ömürde bakide göreceğin rahat ve lezzet, ancak bu fâni ömürde sa'y ve çalışmalarına bağlıdır. Senin o ömr-ü bâkiden hiç haberin yok. Ölüm sekeratı (can çekişmesi) uyandırmadan evvel uyan!


(Kaynak: Mesnevi-i Nuriye)